Met de terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Afghanistan, alles werd in een schrikbarend korte tijd in chaos gestort. Het kostte de Taliban een uiterst beperkte tijd om alles omver te werpen dat in twintig jaar door de VS en de Afghaanse regeringen samen was opgebouwd. Terwijl een minderheid in Afghanistan de terugkeer van de met vuurwapens zwaaiende, terreuropwekkende Taliban viert, is de meerderheid van de burgers, vooral vrouwen en jonge meisjes, hebben afscheid genomen van wat ze de afgelopen twintig jaar hebben gekend. Onderwijs, levensonderhoud, carrière, vrijheid-leven, in het algemeen, hebben sindsdien al een behoorlijke wending genomen de Taliban-overname.
Terwijl burgers over het algemeen lijden onder de heerschappij van de Taliban, kan niet worden ontkend dat het de vrouwen en jonge meisjes zijn die de dupe worden van de Taliban-troepen. Het vorige bewind van de Taliban heeft ongetwijfeld zijn stempel gedrukt op het leven en de geest van de Afghanen. Want wie kan ooit beelden vergeten of wissen van vrouwen die publiekelijk worden gestenigd of gestraft? Of de gruwelijke berichten over vrouwen die worden aangevallen voor zoiets triviaals als het verlaten van hun eigen huis? Of jonge meisjes die in het geheim werden betrapt op onderwijs in ondergrondse scholen? Simpel gezegd, vrouwen worden gestraft alleen omdat ze vrouwen zijn. Kortom, een set chromosomen bepaalt iemands lot onder de heerschappij van de Taliban. Deze blog geeft een samenvatting van het leven van Afghaanse vrouwen onder de vorige Taliban-regel en hoe de huidige Taliban-overname Afghaanse vrouwen al heeft getroffen.
Afghaanse vrouwen onder het vorige Taliban-bewind
Het was in de late jaren 1990 dat de Taliban voor het eerst naar voren kwamen als een machtige macht in Afghanistan. In 1996, na een reeks conflicten met het anti-Taliban-verzet, namen de Taliban de controle over grote gebieden van Afghanistan over. En met hun controle kwam het afbrokkelen van het leven van vrouwen.
Het doel van de Taliban was om een islamitische regering te vestigen door middel van strikte wet en orde. Daarbij kwam een extreme en strikte interpretatie van Shariawet. De Taliban zijn berucht om hun behandeling van vrouwen. Hun claim was om een vast te stellen beveiligen omgeving waar de waardigheid en eerbaarheid van vrouwen onaantastbaar blijven. Het resultaat was dat vrouwen tijdens het Taliban-bewind naar de achtergrond verdwenen en bijna niet meer bestonden onder de blauwe boerka.
Genderbeleid
Meisjes vanaf acht jaar mochten geen direct contact hebben met andere mannen dan hun naaste bloedverwanten, echtgenoten of schoonfamilie. De boerka werd verplicht. Elke vrouw die zonder haar naar buiten stapt, zou publiekelijk worden gegeseld. Volgens de Taliban was het gezicht van een vrouw niets anders dan een bron van corruptie voor mannen. Schoenen met hoge hakken voor vrouwen werden verboden omdat het geluid van de voetstappen van een vrouw mannen kon corrumperen. In het openbaar was het vrouwen verboden luid te praten, omdat hun stem niet door een vreemde zou mogen worden gehoord. Het was hen verboden om in het openbaar in groepen samen te komen.
Ook in hun eigen huis kregen vrouwen te maken met beperkingen. De ramen van huizen op de begane grond en op de eerste verdieping werden overschilderd om te voorkomen dat vrouwen vanaf de straat werden gezien. Verschijnen op de balkons van hun huizen of appartementen werd behandeld als een ernstig misdrijf. En de mannelijke familieleden die niet in de oorlog gingen vechten, namen de instructies van de Taliban behoorlijk serieus. Elke vrouw die haar familie zou hebben onteerd, zou kunnen worden vermoord en niemand zou een oog dichtknijpen.
Filmen, fotograferen en het tonen van vrouwenfoto's in boeken, kranten, winkels en huizen werden verboden. Elke plaats die het woord 'vrouwen' in zijn naam had, werd veranderd. Elk radio- of televisieprogramma waarin vrouwen te zien waren, werd verboden. Schoonheidssalons in de hele provincie waren gesloten, waardoor cosmetica werd verboden.
Bewegingsvrijheid
De wet van de Taliban betreffende het openbare gedrag van vrouwen beperkte hun bewegingsvrijheid ernstig. Afghanistan was in die tijd verlamd door voortdurende oorlog en een slechte economie. En sinds de Taliban de helft van de samenleving dwongen om hun werk op te geven en aan huis gekluisterd te worden, is de situatie verder verslechterd. Er waren vrouwen die hun kinderen niet konden voeden, laat staan een boerka betalen. En het is onnodig om te zeggen dat een meerderheid van de mannen weg was of omkwam in de oorlog, waardoor vrouwen geen familie achterlieten. Voor zulke vrouwen was uitgaan uitgesloten. Ze hadden twee opties: ofwel huisarrest krijgen of uitgaan en publiekelijk worden gegeseld door de Taliban. Zelfs plaatsen als weeshuizen werd geen genade getoond. Omdat het vrouwelijk personeel in weeshuizen niet meer mocht werken, werden de jonge meisjes daar binnen opgesloten, verboden om naar buiten te gaan.
werk
Voor de komst van de Taliban werkten vrouwen op gemengde werkplekken. De Taliban verbood niet alleen vrouwen om op dergelijke plaatsen te werken, maar voor vrouwen om helemaal te werken. Ze beweerden dat het tegen de sharia was dat vrouwen dat deden. Op 30 september 1996 vaardigde de Taliban een decreet uit dat alle vrouwen verbiedt om te werken.
Het waren niet alleen de vrouwen zelf die door deze wet werden getroffen. Het werkverbod voor vrouwelijke leraren en professoren betekende dat het onderwijs een serieuze klap kreeg in Afghanistan. Scholen werden gesloten. Onderwijs kwam niet meer voor.
Er werden vrijstellingen van het arbeidsverbod verleend aan vrouwelijke gezondheidswerkers. Maar ze werkten in bijna primitieve omstandigheden. Het huis uitstappen betekende een soort aanval van de Taliban. Ziekenhuizen en klinieken opereerden in uiterst beperkte omgevingen. Het verkrijgen van medicijnen of apparatuur voor broodnodige operaties werd zeldzaam. Veel vrouwelijke werknemers hebben vrijwillig hun baan opgezegd. Vrouwen mochten geen mannelijke artsen raadplegen. Velen stierven onder dergelijke omstandigheden aan onbehandelde ziekten.
Educatie
Ontzegging van onderwijs was een ander ernstig probleem onder het Taliban-bewind. Het onderwijs in Afghanistan had al geleden onder oorlogen en enkele vorige heersers. Toen de Taliban kwamen, werd dit alleen maar versterkt. Tijdens het vijfjarige bewind van de Taliban was onderwijs verboden voor meisjes en vrouwen. Hoewel de Taliban beloofden hun plicht te erkennen om zowel meisjes als jongens onderwijs te bieden, vaardigden ze een decreet uit dat meisjes ouder dan acht jaar verbood onderwijs te volgen.
Sommige vrouwen werkten rond de onderdrukkende regels van de Taliban. Ze leidden geheime ondergrondse scholen of lessen in hun huizen, die lokale kinderen bezochten. Er waren ook lessen voor andere vrouwen, onder het mom van naailessen. Alle betrokken partijen - de leraren, leerlingen en ouders - waren zich meer dan bewust van de straf (meestal executie) als ze werden gepakt. Maar voor hen was het meer dan een opleiding volgen. Het was een actie die hen hoop en zelfbeschikking gaf.
Gezondheidszorg
Het verbieden van vrouwen om mannelijke artsen te raadplegen en minder vrouwelijke gezondheidswerkers aan het werk hadden drastische gevolgen. Velen moesten reizen lange afstanden om toegang te krijgen tot gezondheidszorg. Segregatie in de bus en de afwezigheid van een mannelijk familielid verslechterden de erbarmelijke situatie alleen maar verder. In Kabul werden, net als de clandestiene schoollessen thuis, veel informele klinieken opgericht. Maar aangezien medische benodigdheden moeilijk te verkrijgen waren, bleken ze nauwelijks goed te zijn. Dood als gevolg van langdurige ziekte of gebrek aan medische benodigdheden voor de behandeling van zwangerschap tierde welig. In 1998 mochten vrouwen geen behandeling zoeken in algemene ziekenhuizen. Vroeger mochten ze naar de vrouwenafdeling van algemene ziekenhuizen. Met het verbod betekende dit dat er maar één ziekenhuis in Kabul was waar vrouwen toegang hadden tot gezondheidszorg.
In 1996 werd het vrouwen verboden toegang te krijgen tot hamams omdat openbare bijeenkomsten of gezelligheid als haram werden beschouwd. In die tijd waren hamams niet alleen een plek om te socializen. Hamams waren eigenlijk een van de weinige plekken waar schoon, stromend water nog toegankelijk was. In de vijf jaar dat de Taliban regeerden, werd gemeld dat veel vrouwen niet konden bidden omdat ze zelden toegang hadden tot schoon water.
Afghaanse vrouwen onder huidig Talibanbewind
Sinds de Amerikaanse president Biden de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Afghanistan, angst heerst onder de vrouwen in het land. In de afgelopen twintig jaar hebben vrouwen hun intrede gedaan in het onderwijs, de politiek en de arbeidsmarkt. Vrouwen zijn succesvol naar voren gekomen, als topdokters, ministers, professoren en internationaal erkende filmmakers en kunstenaars. Dit alles staat op het punt, of moet ik zeggen, wordt al ongedaan gemaakt door de huidige situatie. Bovendien zal de situatie nog erger zijn voor de vrouwen die in de plattelandsgebieden wonen waar de Taliban de absolute macht hebben. De afgelopen dagen werd de wereld geplaagd door berichten in de media over de situatie in Afghanistan. Het kan alleen maar gezegd worden dat het land in een oogwenk twee decennia terug is gegaan.
'Vrouwen zullen hun rechten hebben volgens de sharia'
In de eerste persconferentie van de Taliban sinds hun overname beweerde de groep dat zij de rechten van vrouwen zou respecteren binnen de grenzen van de sharia of de islamitische wet. De vrijgegeven verklaring heeft angstaanjagende vergelijkbare connotaties als wat er gebeurde tijdens het vorige bewind van de Taliban. De beloften van de Taliban worden dan ook met een flinke dosis scepsis aangenomen.
De sharia kan van invloed zijn op elk aspect van het dagelijks leven van moslims. Volgens de Taliban is het wat de vrijheid en behandeling van vrouwen in de samenleving zal dicteren. Met de scheve interpretatie van de sharia door de Taliban kunnen de bewegingsvrijheid van vrouwen, de toegang tot gezondheidszorg en onderwijs ernstig worden aangetast. In de woorden van de Taliban willen ze niet dat Afghaanse vrouwen 'slachtoffers' zijn. Hoewel vrouwen heel actief zullen zijn in de Afghaanse samenleving, zal dat alleen zo zijn binnen het kader van de islam.
Hoewel velen beweren dat het te vroeg is om te zeggen hoe het vrouwen zal vergaan onder het Taliban-bewind, zijn er al verschillende gevallen gebeurd die weinig hoop voor vrouwen hebben achtergelaten. Lokale televisiestations begonnen alle entertainment of buitenlandse uitzendingen te censureren. Staatszenders stopten met het uitzenden van bijna alles, behalve islamitische preken en verklaringen van de Taliban. Alle winkels of schoonheidssalons die foto's van vrouwen tentoonstelden, zijn beklad of overschilderd. Kortom, de Taliban is al begonnen met het wissen van vrouwen.
Educatie
Volgens de Taliban mogen vrouwen studeren. Maar burgers, vooral vrouwen zelf, weigeren de woorden van de Taliban te geloven. Volgens velen zijn de woorden van de Taliban slechts loze beloften om ze naar buiten te lokken en te doden. Sinds de overname door de Taliban hebben vrouwelijke docenten afscheid genomen van hun leerlingen. Velen blijven opgesloten in hun huizen terwijl velen het land zijn ontvlucht. Vrouwelijke studenten hebben hun diploma's verbrand of verborgen uit angst voor de Taliban.
Vrouwelijke universiteitsstudenten zijn door de politie uit hun slaapzalen geëvacueerd met de bewering dat de Taliban iedereen zonder boerka zal aanvallen. Veel van deze studenten zijn geboren nadat de Taliban uit hun vorige heerschappij waren verdreven. Het dragen van een boerka lijkt nu alsof hun identiteit wordt gewist. En ook geen enkele taxichauffeur zou de vrouwelijke studenten terug naar huis vervoeren. De reden was dat ze niet verantwoordelijk wilden worden gehouden voor het vervoeren van vrouwen zonder mannelijke escorte. Bovendien stonden mannen die de opvoeding van vrouwen nooit hadden gesteund, buiten de universiteiten om hen uit te dagen.
Kledingvoorschrift
Een woordvoerder van de Taliban heeft beweerd dat alleen hijaabs verplicht zijn, terwijl de boerka dat niet is. Volgens hen moeten vrouwen zich conservatief kleden en de hijab dragen. Maar de angst loopt hoog op. Herinneringen aan de verschillende straffen uit de vorige regel van de Taliban voor het niet dragen van een boerka liggen voor altijd vers in het geheugen van vrouwen. Vrouwen zijn uit angst de boerka gaan dragen. Een vrouw werd naar verluidt neergeschoten en gedood omdat ze geen boerka droeg, slechts enkele uren na de verklaring van de Taliban. En volgens rapporten heeft de plotselinge toename van de behoefte aan een boerka en hijab de verkopers ertoe aangezet hun prijzen te verhogen.
Bewegingsvrijheid
In de dagen na de Taliban-overname hebben bewoners gemeld dat de Taliban een aantal van hun eerdere vrouwenverboden opnieuw heeft ingesteld. Volgens berichten mochten vrouwen hun huis niet verlaten zonder een mannelijke voogd. Er zijn nu minder vrouwen op straat te zien, terwijl ze zich binnen de vier muren van hun huizen nestelen. Verontrustender zijn de berichten over de Taliban die jonge meisjes onder de vijftien dwingen te trouwen met mannen die twee keer zo oud zijn als zij.
werk
Vooruitlopend op het vertrek van de Amerikaanse troepen uit Afghanistan speculeerden velen terecht over de terugkeer van de Taliban. Sindsdien hebben veel bedrijven, bedrijven en instellingen die vrouwen in dienst hebben alternatieve plannen gemaakt. Velen verhuisden hun kantoren uit het land. Sommige vrouwen zegden hun baan op.
Sinds de Taliban weer aan de macht is gekomen, zijn meerdere bedrijven in steden die door vrouwen worden gerund, met geweld gesloten. Vrouwelijke journalisten zijn uit hun functie gezet. Vrouwen die bij de banken werken, hebben het bevel gekregen om naar huis te gaan. De Taliban beweren dat hun echtgenoten hun werk kunnen overnemen. Ook vrouwelijke artsen hebben dreigtelefoontjes gekregen van de Taliban. Sinds de Taliban kleine meisjes met geweld heeft uitgehuwelijkt aan volwassen mannen, zijn vrouwelijke artsen smeekbeden tegengekomen van de meisjes om hen anticonceptie-injecties te geven. De doodsbedreigingen voor het helpen van de meisjes hebben veel artsen gedwongen te stoppen en een toevluchtsoord in hun huizen te zoeken.
Wat staat de Afghaanse vrouwen te wachten?
Hoewel de Taliban vage beweringen hebben gedaan over vrouwen, spreken hun daden meer dan hun woorden. Zo luid zelfs dat de wereld van afgrijzen gaapt. Binnen een paar uur na de vage toezeggingen van de Taliban, verschillende vrouwengroepen zijn begonnen te protesteren tegen de Taliban. Op videoclips is te zien hoe ze leuzen schreeuwen en hun rechten opeisen terwijl gewapende Talibanstrijders hen omsingelen. Terwijl dit voor de wereld een daad van extreme moed is, staan voor vrouwen hun leven en grondrechten op het spel. Het beëindigen van de oorlog tussen de Amerikaanse troepen en de Taliban mag niet ten koste gaan van Afghaanse vrouwen. De afgelopen dagen is duidelijk geworden dat de Taliban vasthouden aan hun scheve interpretatie van de sharia. Wat de Afghaanse vrouwen te wachten staat, blijft een onzekerheid die met het uur groeit.
