Tsjechisch ook bekend onder de korte vorm, Tsjechië. Het is een geheel door land omgeven land in Centraal-Europa. De grenzen zijn Oostenrijk in het zuiden, Duitsland in het westen, Polen in het noordoosten en Slowakije in het oosten. De Tsjechische Republiek heeft een oppervlakte van 78,866 vierkante kilometers (30,450 sq mi) gematigd landklimaat en zeeklimaat. Het is een verenigde republiek van het parlement.
Het hertogdom Bohemen onder Groot-Moravië werd in 1002 officieel erkend als het rijk van het Heilige Roomse Rijk en werd een rijk in 1198. Na de Mohacs-oorlog in 1526 werd de hele Boheemse kroon geleidelijk geconsolideerd in het Habsburgse rijk. De Boheemse protestantse opstand leidde tot de Dertigjarige Oorlog. Na de Slag om de Witte Berg stelden de Habsburgers hun wet op. Met de ontbinding van het Heilige Rijk in 1806, werden de landen van de kroon een deel van het Oostenrijkse rijk.
In de 19e eeuw werden de Tsjechische landen meer geïndustrialiseerd en in 1918 werden de meeste van hen onderdeel van de Eerste Tsjechoslowaakse Republiek na de val van Oostenrijk-Hongarije na de Eerste Wereldoorlog. Na het verdrag van München in 1938 kwam nazi-Duitsland Tsjechisch aan de macht. Tsjecho-Slowakije werd in 1945 hersteld en werd na de opstand van 1948 het communistische regime van het Oostblok. In november 1989 schafte de Fluwelen Revolutie de communistische heerschappij in het land af en op 1 januari 1993; Tsjecho-Slowakije ontbond zijn provincies in onafhankelijke staten. van de Tsjechische Republiek en Slowakije.
De Tsjech Republiek is een ontwikkeld land met een ontwikkelde economie, met een hoog sociaal inkomen. Het is een stand van zaken met een Europees sociaal model, mondiale gezondheidszorg en een ongeschoolde universitaire opleiding. Het staat op de 12e plaats in termen van voor de bevolking gecorrigeerde groei en op de 14e plaats in de Human Capital Index van de Wereldbank, vóór landen als de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. Het wordt de 11e meest beveiligen en vreedzaam land en de 31e in een democratische dispensatie. Tsjechië is lid van de NAVO, de EU, de OESO, de OVSE en de RvE.
Oude geschiedenis
Archeologen hebben bewijs gevonden van prehistorische menselijke nederzettingen in het gebied, daterend uit de paleolithische periode. In de oudheid, als gevolg van de 3e eeuw voor Christus, de Keltische migratie, ontmoette Bohemen Boii. Boii vestigde een oppidum in de buurt van de plaats van het huidige Praag. Later in de eerste eeuw vestigden zich daar de Germaanse stammen Marcomanni en Quadi.
Slaven uit de Zwarte Zee – Karpatenwildreservaat wonen in het gebied (hun migratie werd gedreven door invasies vanuit Siberië en Oost-Europa naar hun grondgebied; Hunnen, Avaren, Bulgaren en Magyaren). Tegen de zesde eeuw waren de Hunnen westwaarts getrokken naar Bohemen, Moravië en andere delen van Oostenrijk en Duitsland.
Tegen de 7e eeuw werd de Frankische koopman Samo, die de Slaven steunde tegen de nabijgelegen Avaren, de eerste geregistreerde Slavische keizer in Centraal-Europa, het Samoaanse rijk. De uitgestrektheid van Groot-Moravië, geregeerd door de Moymir-dynastie en dateert uit de achtste eeuw. Het bereikte zijn hoogtepunt om 9 uur (tijdens het bewind van Svatopluk I van Moravië) en greep de Frankische invloed. Groot-Moravië werd bekeerd tot het christendom, en de rol van Cyrillus en Methodius' Byzantijnse missionarissen. Ze omvatten de Oudkerkslavische taal, de oorspronkelijke taal van de Slavische literatuur en cultuur en het Glagolitische alfabet.
Bohemen
Het hertogdom Bohemen ontstond in de late negende eeuw toen het werd geannexeerd door het koninkrijk Premyslid. Bohemen was van 1002 tot 1806 het land van het Heilige Roomse Rijk. In 1212 verdreef Premysl Ottokar I de Gouden Stier van Sicilië van de keizer, waarmee hij Ottokar en de koninklijke status van zijn nakomelingen bevestigde. Het hertogdom Bohemen groeide op in het Koninkrijk. Duitse immigranten vestigden zich in de 13e eeuw in de buitenwijken van Bohemen. De Mongolen vielen Moravië binnen tijdens de invasie van Europa, maar werden verslagen bij Olomouc.
Na een reeks keizerlijke oorlogen verzekerde het Huis van Luxemburg de Boheemse troon. De inspanningen om de kerk in Bohemen te hervormen begonnen aan het einde van de 14e eeuw. De volgelingen van Jan Hus maakten zich los van andere praktijken van de Roomse Kerk en de Hussietenoorlogen (1419-1434) en wonnen vijf veldslagen die Sigismund voor hen had gepland. In de komende twee eeuwen wordt 90% van de bevolking van Bohemen en Moravië als Hussieten beschouwd. De militaire filosoof Petr Chelcický moedigde de beweging aan van de Boheemse Broeders (midden 15e eeuw) die zich hadden afgescheiden van de Rooms-Katholieke Kerk.
Na 1526 kwam Bohemen geleidelijk onder de controle van de Habsburgers, aangezien de Habsburgers als eersten werden gekozen en in 1627 de Boheemse bestuurders van Bohemen. Tussen 1583 en 1611 was Praag de officiële zetel van de Heilige Roomse keizer Rudolf II en zijn hofhouding. De verovering van Praag en de daaropvolgende opstand van de Habsburgers in 1618 markeerden het begin van de Dertigjarige Oorlog. In 1620 brak de Boheemse opstand uit in de Witte Bergoorlog en werden de banden tussen Bohemen en het Habsburgse erfgoed in Oostenrijk versterkt. Leiders van de Boheemse Opstand werden vermoord in 1621. Ambtenaren en protestanten uit de middenklasse moesten zich bekeren tot het katholicisme of het land verlaten. In de "donkere duisternis" van 1620 tot het einde van de 18e eeuw daalde de bevolking van de Tsjechische landen met een derde door de verdrijving van Tsjechische protestanten en door oorlog, ziekte en hongersnood. De Habsburgers verbood alle christelijke belijdenis, behalve het katholicisme. De bloei van de barokke cultuur weerspiegelt de dubbelzinnigheid van deze historische periode. De Turken en Tataren vielen Moravië binnen in 1663. In 1679-1680 beleefden de Tsjechische landen de Grote Depressie van Wenen en de opstand van lijfeigenen. Er waren arme rebellen die stierven van de honger. De lijfeigenschap werd voltooid tussen 1781 en 1848. Verschillende Napoleontische oorlogen vonden plaats in het huidige gebied van de Tsjechische Republiek.
De ontbinding van het Heilige Roomse Rijk in 1806 leidde tot de achteruitgang van het Boheemse politieke systeem dat zijn electorale status in het Heilige Roomse Rijk verloor en tot politieke vertegenwoordiging in de Rijksdag. Boheemse landen worden onderdeel van het Oostenrijkse keizerrijk. Tijdens de 18e en 19e eeuw begon de Tsjechische Nationale Opwekking zich uit te breiden, met als doel de Tsjechische taal, cultuur en nationaliteit nieuw leven in te blazen. De revolutie van 1848 in Praag, die de bevrijding en onafhankelijkheid van het Boheemse rijk binnen het Oostenrijkse rijk verdedigde, werd onderdrukt. Het lijkt erop dat er in Bohemen meer overeenkomsten zullen worden bereikt, maar uiteindelijk heeft keizer Franz Joseph I het alleen over de overeenkomst van Hongarije gehad. Het Oostenrijks-Hongaarse Verdrag van 1867 en de zalving van Franz Joseph als koning van Bohemen leidden tot de teleurstelling van sommige Tsjechische politici. De Boheemse Kroon werd onderdeel van het zogenaamde Cisleithania.
Tsjechische sociaaldemocratische en progressieve politici beginnen te strijden voor algemeen kiesrecht. De eerste verkiezingen onder algemeen kiesrecht voor mannen werden gehouden in 1907.
Tsjecho-Slowakije
In 1918, tijdens de val van de Habsburgse monarchie aan het einde van de Eerste Wereldoorlog, werd een onafhankelijk Tsjechoslowakije gevormd, dat zich aansloot bij de Verenigde Staten van de Verenigde Staten, onder leiding van Tomáš Garrigue Masaryk. Dit nieuwe land omvatte de Boheemse kroon.
De Eerste Republiek Tsjecho-Slowakije had slechts 27% van het voormalige Oostenrijk-Hongarije, maar ongeveer 80% van de industrie, waardoor het kon concurreren met de westerse industriële provincies. In 1929 nam in vergelijking met 1913 de totale binnenlandse productie toe met 52% en de industriële productie met 41%. In 1938 stond Tsjecho-Slowakije op de 10e plaats in de wereld in industriële productie. Tsjecho-Slowakije was tijdens de oorlog de enige democratie in Centraal-Europa. Hoewel de Eerste Tsjechoslowaakse Republiek een verenigd land was, verleende het bepaalde rechten aan zijn minderheid.
Het Tsjechische grondgebied werd bezet door Duitsland, dat het veranderde in het protectoraat Bohemen en Moravië. De verdediger werd uitgeroepen tot onderdeel van het Derde Rijk en de president en premier staan onder controle van de Reichsprotektor van nazi-Duitsland. Een nazi-concentratiekamp bevond zich in het Tsjechische ondergrondse Terezín, ten noorden van Praag. Het nazi-generaalplan Ost eiste de uitroeiing, deportatie, Duitse bezetting of slavernij van veel of alle Tsjechen met het doel meer Duitse accommodatie te bieden. Er was Tsjechoslowaaks verzet tegen de nazi-heerschappij en Tsjechoslowaakse vergelding voor hun nazi-verzet. De Duitse bezetting eindigde op 9 mei 1945 met de komst van Sovjet- en Amerikaanse troepen en een staatsgreep in Praag.
Bij de verkiezingen van 1946 kreeg de Communistische Partij 38% van de stemmen en werd ze de grootste partij in het Tsjechoslowaakse parlement, waarbij ze allianties aanging met andere partijen, waaronder de macht. De staatsgreep kwam in 1948 met de vorming van een eenpartijregering. De komende 41 jaar wordt de communistische regering van Tsjechoslowakije gekenmerkt door bepaalde economische en politieke elementen van het Oosten. De politieke onafhankelijkheid van de Praagse Lente werd stopgezet door de invasie van het Warschaupact in Tsjecho-Slowakije in 1968. Analisten geloven dat de aanval de communistische partij deed instorten, wat uiteindelijk leidde tot de revoluties van 1989.
Bestuur
Tsjechië is een democratische staat die veel partijen vertegenwoordigt. Het Parlement heeft twee exemplaren, met de Kamer van Afgevaardigden (200 leden) en de Senaat (81 leden). Leden van de Kamer van Afgevaardigden worden gekozen voor een periode van vier jaar met beperkte vertegenwoordiging, met een kieslimiet van 5%. Er zijn 14 stemdistricten, precies zoals de administratieve districten van het land. De Kamer van Afgevaardigden, die de Tsjechische Nationale Raad volgde, heeft de bevoegdheden en verantwoordelijkheden van het nu inactieve federale parlement van Tsjechoslowakije. Leden van de Senaat worden gekozen uit kiesdistricten met één zetel voor een termijn van twee jaar, en een derde wordt jaarlijks gekozen, zelfs in de herfst. Deze bepaling wordt geïmplementeerd in de Amerikaanse Senaat, maar elke staat is even evenredig en het gebruikte stemsysteem is een systeem met twee cirkels.
De president is het officiële staatshoofd met beperkte en speciale bevoegdheden en benoemt de premier en andere leden van het kabinet op aanbeveling van de premier. Van 1993 tot 2012 werd de president van de Tsjechische Republiek gekozen in een gezamenlijke parlementaire zitting voor een periode van vijf jaar, zonder twee opeenvolgende namen (2x Václav Havel, 2x Václav Klaus). Sinds 2013 zijn de presidentsverkiezingen eenvoudig. De uitoefening van de uitvoerende macht door de regering komt uit de Grondwet. De leden van de regering zijn de minister-president, vice-premiers en andere ministers. De regering is verantwoordelijk voor de Raad van Afgevaardigden. De minister-president is het staatshoofd en oefent bevoegdheden uit zoals het recht om de agenda voor multilateraal en binnenlands beleid te bepalen en om ministers te benoemen.
Wetten
Tsjechië is een verenigd land met een continentaal beleidssysteem dat is gebaseerd op de aard van het continent met zijn wortels in het Duitse recht. De basis van het rechtssysteem is de grondwet van de Tsjechische Republiek, aangenomen in 1993. Het strafwetboek is in werking getreden vanaf 2010. Het nieuwe burgerlijk wetboek is in 2014 in werking getreden. Het rechtssysteem omvat districts-, districts- en hoge rechtbanken en is verdeeld in civiele, strafrechtelijke en administratieve takken. De Tsjechische rechtbank heeft een driemanschap van hoge rechtbanken. Het Grondwettelijk Hof heeft 15 constitutionele rechters en is voorzitter van schendingen van de Grondwet door de wetgever of de regering. Het Hooggerechtshof bestaat uit 67 rechters en is het hoogste hof van beroep in de meeste rechtszaken die in de Tsjechische Republiek worden behandeld. De hoogste administratieve rechtbank beslist over procedurele en administratieve zaken. Het heeft ook jurisdictie over bepaalde politieke kwesties, zoals de vorming en sluiting van politieke partijen, de wettelijke grenzen tussen overheidsinstanties en de geschiktheid van individuen om openbare ambten te vertegenwoordigen. Het Hooggerechtshof en het Hooggerechtshof zijn beide gevestigd in Brno, evenals het bureau van de hoofdofficier van justitie.
Huidige COVID 19 Pandemische status
De COVID-19-epidemie in Tsjechië maakt deel uit van een wereldwijde epidemie van coronavirus 2019 (COVID-19) veroorzaakt door acuut acuut respiratoir syndroom coronavirus 2 (SARS-CoV-2). De eerste drie bevestigde gevallen in Tsjechië werden op 1 maart 2020 gemeld. Op 12 maart riep de regering voor het eerst in de moderne geschiedenis van het land de noodtoestand uit. Op 16 maart sloot het land zijn grenzen, verhinderde het immigranten om zonder verblijfsvergunning binnen te komen en gaf iedereen een bevel om naar huis terug te keren. Hoewel het oorspronkelijk gepland was om tot 24 maart operationeel te zijn, werden de stappen verlengd tot 1 april en herhaald tot het einde van de noodtoestand die door de Kamer van Afgevaardigden werd verlengd tot 30 april 2020 en opnieuw tot 17 mei 2020.
Sommige van de door Tsjechië genomen maatregelen verschillen van belangrijke factoren uit andere landen. De toegewezen tijd voor thuisplaatsing was tussen 16 maart en 24 april, hoewel deze meerdere keren was vrijgegeven. Naast belangrijke aankopen en woon-werkverkeer, zoals in andere landen, stond het ook familiebezoek en onbeperkt verkeer in open parken en open land toe. De algemene sluiting van diensten en detailhandel was van kracht van 14 maart tot 11 mei; alle winkels kunnen echter op openbare afstand blijven verkopen met de levering van tijdelijke vensters en de geleidelijke opening van geselecteerde winkels begon met verschillende golven vanaf 24 maart. Angst, woede en wanhoop waren de meest traumatische reacties die plaatsvonden in de samenleving tijdens de eerste uitbraak van COVID-19 in Tsjechië. De vier meest voorkomende angstcategorieën werden bepaald: angst voor een negatieve impact op de financiën van het huishouden, angst voor een negatieve impact op de financiën van anderen, angst voor een slechte gezondheid en angst voor onvoldoende voedselzekerheid. De regering heeft de sluiting van productiefaciliteiten niet bevolen, maar velen deden dit vrijwillig in de tweede helft van maart, waarbij Hyundai vanaf 14 april de geleidelijke opening leidde.
Tsjechië is het eerste Europese land dat vanaf 19 maart het dragen van mondkapjes verplicht heeft gesteld. De COVID-19-test werd vanaf 14 maart breed beschikbaar gesteld in rijgebieden en vanaf 27 maart kon iedereen met koorts, droge hoest of kortademigheid gratis testen. Vanaf 13 april overtrof de experimentele dosis COVID-19 de behoefte. Verwerving van contacten in het land omvatte vrijwillige openbaarmaking van de status van de mobiele telefoon en details van bankkaartbetalingen in de afgelopen dagen en scheiding van geïdentificeerde contacten. Per 1 mei 2020 zijn er in totaal 257 COVID-19-sterfgevallen gemeld in Tsjechië vergeleken met 2,719 in het dichtbevolkte Zweden, wat niet heeft geleid tot een totale sluiting. Tsjechië begon vanaf 7 april 2020 geleidelijk de maatregelen te verminderen en de meeste beperkingen werden op 11 mei 2020 opgeheven. Op 17 november 2020 registreerde Tsjechië echter in totaal 6,416 gerelateerde en COVID-19-sterfgevallen in vergelijking met 6 344 in Zweden, wat het dodental in Zweden overschrijdt.
Een nieuwe variant van COVID-19, Lineage B.1.1.7, dook in januari 2021 op in Tsjechië.
In april 2021 registreerde Tsjechië het hoogste bevestigde dodental ter wereld. Er zijn bepaalde oorzaken. De eerste is het succes van de vervroegde sluiting in maart 2020. Mensen hadden het gevoel dat er niets ergs was gebeurd en dat maatregelen, met een hoge prijs, niet nodig waren. Dit staat bekend als het ‘succesverhaal’. Tijdens de verkiezingen van oktober 2020 weerhield de politiek mensen er niet van om grenzen te overschrijden. Het besluit is in november 2020 gesloten.
