Een voorbijganger in een stedelijk stadslandschap zou de kleurrijke, illegale en vaak provocerende graffiti hebben gezien die op veel plekken is gespoten. Terwijl velen dit overwegen street art om niets dan hinderlijk te zijn, krijgt graffiti nu erkenning van de kunstwereld als een legitieme kunstvorm.
De meeste mensen denken bij graffiti aan tags of gestileerde letters van iemands naam. Ja, tags zijn waarschijnlijk de meest populaire vorm, maar graffiti is veel meer dan dat. Het zou een zwart-wit stencilstuk kunnen zijn dat is gespoten als protest tegen politiegeweld. Of het kan een kleurrijke en levendige muurschildering zijn met een boodschap van diversiteit. Graffiti maakt in elk geval een statement. Ooit beschouwd als puur vandalisme, wordt het steeds meer geaccepteerd als kunst. Deze blog onderzoekt de geschiedenis van graffiti van de oudheid tot de moderne tijd.
Wat is graffiti?
Wat is graffiti precies? Het zijn tekeningen of geschriften gemaakt op een oppervlak, meestal muren, en ze zijn dus meestal zonder toestemming gemaakt. En ze zijn altijd in het zicht van het publiek. De ontwerpen variëren van eenvoudige geschreven woorden tot decoratieve muurschilderingen. Hoewel de levendige kleuren en ontwerpen ons doen denken dat graffiti zijn wortels heeft in de moderne tijd, is dat niet zo. Het bestaat al sinds de oudheid, zoals voorbeelden uit het oude Egypte, Griekenland en het Romeinse rijk aangeven.
Graffiti is een van de meest controversiële onderwerpen. De meeste landen beschouwen het zonder toestemming markeren of schilderen op een eigendom als vandalisme of beschadiging. Het is in veel landen een strafbaar feit, omdat straatbendes graffiti gebruiken om territorium af te bakenen of om bendegerelateerde activiteiten aan te duiden.
De geschiedenis van graffiti
Oorspronkelijk verwees de term graffiti naar figuurtekeningen, inscripties en dergelijke, gemaakt op de muren van oude ruïnes of graven. Voorbeelden zijn de catacomben van Rome of Pompeii. In de loop der jaren is de term geëvolueerd en omvat alle afbeeldingen die op oppervlakken zijn gemaakt op een manier die vandalisme inhoudt.
Graffiti heeft ook gediend als aanwijzingen of indicatoren van talen die in het verleden hebben bestaan. De enige bekende bron van de Safaitische taal (een oude vorm van Arabisch) is bijvoorbeeld graffiti. Op het oppervlak van keien en rotsen in de basaltwoestijn van Zuid-Syrië, Noord-Saoedi-Arabië en Oost-Jordanië waren inscripties gekrast. De taal van het Safaitisch dateert uit de eerste eeuw voor Christus tot de vierde eeuw na Christus.
Graffiti in moderne stijl
De eerste graffiti in 'moderne stijl' wordt beschouwd als de graffiti die overleeft in Efeze, de oude Griekse stad (in het huidige Turkije). De graffiti bevindt zich in de buurt van een stenen loopbrug en mozaïek. Het toont een handafdruk die vaag op een hart lijkt, samen met een voetafdruk, een gesneden afbeelding van een vrouwengezicht en een nummer. Volgens lokale gidsen was het een reclame voor prostitutie.
Andere voorbeelden van oude graffiti zijn die welke door de Romeinen op muren en monumenten zijn uitgehouwen en die nu in Egypte bewaard zijn gebleven. Destijds had graffiti een andere connotatie dan wat het in de huidige samenleving betekent. Er waren zinnen die liefdesverklaringen, eenvoudige woorden van gedachte en politieke retoriek waren, vergeleken met de hedendaagse boodschappen van politieke en sociale idealen. Deze oude graffiti werd bewaard door de uitbarsting van de Vesuvius in Pompeii. Ze omvatten magische spreuken, Latijnse vloeken, beledigingen, liefdesverklaringen, politieke slogans, alfabetten en beroemde literaire citaten. Ze gaven inzicht in het straatleven van het oude Rome.
In Sri Lanka krabbelden oude toeristen die de 5e-eeuwse citadel van Sigirya bezochten meer dan 1800 individuele graffiti op de plaats, tussen de 6th en 18th eeuwen. Gekrabbeld op het oppervlak van de Spiegelmuur, waren het stukjes poëzie, proza en commentaar. De meeste van deze bezoekers lijken uit de elite te komen. Het waren ambtenaren, royals, professionals en de geestelijkheid.
Ook boogschutters, soldaten en enkele metaalbewerkers kwamen langs. De krabbels varieerden van liefde tot klaagzang, satire, vloeken en humor. Veel van hen duiden op een hoog niveau van geletterdheid, met een diepe waardering voor poëzie en kunst. Velen van hen verwezen naar de muurschilderingen van halfnaakte vrouwen die daar werden gevonden.
Geletterdheidsniveau weergegeven in graffiti
Oudere vormen van graffiti hebben ons geholpen de talen en levensstijlen van lang vervlogen culturen te begrijpen. Fouten in grammatica en spelling daarin bieden inzicht in het niveau van geletterdheid in de Romeinse tijd. Ze geven ook hints voor de uitspraak van gesproken Latijn. Graffiti werd gevonden op de muren van bordelen, tavernes en de gladiatorenacademie. En het waren niet alleen de Romeinen en Grieken die graffiti gebruikten. De Maya-site van Tikal, Guatemala, toont voorbeelden van oude Maya-graffiti. Vikinggraffiti is bewaard gebleven op Newgrange Mound in Ierland en in Rome.
De Romaanse Scandinavische kerkmuren waren vaak beklad met graffiti die bekend staat als Tacherons. Renaissance-kunstenaars zoals Michelangelo, Pinturicchio, Ghirlandaio, Raphael en Filippino Lippi daalden af in Nero's Domus Aurea-ruïnes en schilderden of sneden hun namen daar. Voorbeelden van graffiti uit de Amerikaanse geschiedenis zijn die bij Independence Rock, een nationaal monument langs de Oregon Trail.
Later, in de jaren 1790, sneden Franse soldaten hun namen op vele monumenten tijdens de Napoleontische veldtocht in Egypte. De gravures van Lord Byron op een van de zuilen van de Tempel van Poseidon, Kaap Sounion, Attica, zijn nog steeds aanwezig in Griekenland.
hedendaagse graffiti
De stijl van hedendaagse graffiti is sterk beïnvloed door de hiphopcultuur en de verschillende internationale stijlen die zijn afgeleid van New York City Metro en Philadelphia-graffiti. Afgezien hiervan zijn er in de twintigste eeuw veel andere tradities van opmerkelijke graffiti. Ze zijn al lang verschenen op de muren van gebouwen, latrines, metro's, bruggen en goederenwagons.
Het oudste weloverwogen voorbeeld van moderne graffiti zijn de monikers op treinwagons, gemaakt door spoorwegarbeiders en zwervers sinds het einde van de 1800e eeuw. De filmmaker Bill Daniël documenteerde de bijnamen van Bozo Texino in zijn film Who is Bozo Texino? (2005).
Sommige graffiti is schrijnend. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de muur bij het fort van Verdun gegraveerd met woorden die de reactie van de VS op het onrecht van de Oude Wereld lieten zien. Een andere uitdrukking die tijdens de oorlog en tientallen jaren daarna ontstond, was 'Kilroy was here', vergezeld van een illustratie. De uitdrukking verspreidde zich al snel over de hele wereld vanwege het gebruik door Amerikaanse troepen. Het werd uiteindelijk geïntegreerd in de Amerikaanse populaire cultuur.
Kort na de dood van Charlie Parker, die de bijnaam 'Bird' of 'Yardbird' kreeg, werd New York overspoeld met de woorden 'Bird Lives' in graffiti. In mei 1968 leidden studentenprotesten en algemene stakingen ertoe dat Parijs werd bedekt met anarchistische, revolutionaire en situationistische slogans, geschreven in stencilkunst, graffiti en posterkunst. In de VS deden destijds politieke uitspraken, zoals 'Free Huey' over Black Panther Huey Newton, de ronde in beperkte gebieden. Een andere populaire graffiti-slogan in het begin van de jaren zeventig was 'Dick Nixon Before He Dicks You', wat de vijandigheid van de jongeren tegen de Amerikaanse president weerspiegelde.
De komst van spuitbusverf
Een belangrijk subgenre van graffiti is rock and roll. Een van de beroemde graffiti van de twintigste eeuw was 'Clapton is God', een inscriptie in de London Tube in verband met gitarist Eric Clapton. In de herfst van 1967 schilderde een bewonderaar de zin op een muur in een metrostation in Islington.
Graffiti raakte vanaf de jaren zeventig verbonden met de anti-establishment punkrockbeweging. Bands als Crass en Black Flag, samen met hun volgers, stencilden op grote schaal hun namen en logo's. Andere plaatsen zoals kraakpanden, punknachtclubs en hangouts staan bekend om hun graffiti. Eind jaren tachtig was de meest alomtegenwoordige graffiti in Lower Manhattan het omgekeerde Martini-glas, het label voor de punkband Missing Foundation.
De opkomst van de hiphopcultuur
In 1983 regisseerde Tony Silver Style Wars, een Amerikaanse documentaire film die zich richtte op de rijke groeiende cultuur van de hiphopcultuur die groeit in New York. De film, die de late jaren 70 en 80 uitbeeldt, concentreerde zich specifiek op graffiti kunst en breakdancen. Beroemde graffitikunstenaars als Dondi, Skeme, MinOne en ZEPHYR werden in de film afgebeeld. Door de opname van beroemde breakdance-groepen zoals Rock Steady Crew in de film, werd de rol van graffiti versterkt binnen de groeiende hiphopcultuur van New York. Hoewel veel agenten van de politie van New York de film controversieel vonden, wordt deze nog steeds beschouwd als de meest productieve weergave van wat er in de jonge hiphopcultuur van de vroege jaren tachtig populair was.
Stencilgraffiti
Het was in dezelfde periode dat stencilgraffiti opkwam. Enkele van de eerste voorbeelden van stencilgraffiti werden gemaakt door Blek le Rat, in 1981 in Parijs en door Jef Aerosol in Tours in 1982. In 1985 hadden andere steden stencils gebruikt, waaronder New York, Sydney en Melbourne. Het gebruik van stencils in deze steden werd gedocumenteerd door Charles Gatewood, een Amerikaanse fotograaf, en Rennie Ellis, een Australische fotograaf.
Commercialisering en toegang tot de reguliere popcultuur
Toen graffiti populair en legitiem werd, betekende dit ook dat het tot op zekere hoogte gecommercialiseerd werd. In 2001 lanceerde IBM een advertentiecampagne in Chicago en San Francisco. Het betrof mensen die op trottoirs het symbool voor vrede, een hart en een pinguïn (Linux-mascotte) schilderden om 'Vrede, Liefde en Linux' aan te duiden. Wel moest IBM Chicago en San Francisco gezamenlijk 120,000 USD betalen voor punitieve schadevergoedingen en opruimkosten.
Vier jaar later lanceerde Sony een soortgelijke advertentiecampagne die werd uitgevoerd door zijn reclamebureau in New York, Chicago, Atlanta, Philadelphia, Los Angeles en Miami. Het werd gedaan om zijn handheld PSP-spelsysteem op de markt te brengen. De juridische problemen van IBM zijn Sony niet onopgemerkt gebleven. Het bedrijf betaalde eigenaren van gebouwen voor het recht om op hun gebouwen te schilderen. De schilderijen waren die van een groep stadskinderen die met de PSP speelden alsof het een hobbelpaard, een peddel of een skateboard was.
u gebruikt
Veel van de huidige analisten en kunstcritici zijn sommige graffiti als artistieke waarde gaan beschouwen. Veel kunstonderzoekers zijn van mening dat graffiti een vorm van openbare kunst is die een effectief middel is om een politiek doel of maatschappelijke emancipatie te bereiken. In tijden van conflict en onrust hebben muurschilderingen gediend als een middel tot zelfexpressie en communicatie voor leden van sociaal, raciaal en etnisch verdeelde gemeenschappen.
Persoonlijke expressie
Veel graffitikunstenaars die het als een vorm van zelfexpressie gebruiken, kiezen ervoor anoniem te blijven, om hun identiteit te beschermen. Dit is om verschillende redenen. Graffiti is nog steeds een van de vier hiphop-elementen die nog steeds niet als performance art wordt beschouwd. Omdat het een grafische vorm van kunst is, kan worden gezegd dat veel graffitikunstenaars onder de categorie van de introverte archetypische kunstenaar kunnen worden gegroepeerd.
Banksy is een van 's werelds meest populaire en ook beruchte straatartiesten, die tot op de dag van vandaag anoniem blijft. Hij staat bekend om zijn anti-oorlog, politieke stencilkunst, voornamelijk in Bristol, Engeland. Maar hij heeft zijn werk over de hele wereld geschilderd, van Los Angeles tot Palestina. In het Midden-Oosten schilderde Banksy op de controversiële barrière van Israël op de Westelijke Jordaanoever. De schilderijen bestaan uit satirische beelden van het leven aan de andere kant. Banksy's kunst is een onderwerp van controverse, of het nu vandalisme of kunst is. Kunstondersteuners hebben zijn werk onderschreven en kunstraden, zoals Islington en Bristol, hebben ze officieel beschermd. Ambtenaren van andere gebieden hebben zijn werk als vandalisme beschouwd en verwijderd.
Een andere artiest die anoniem blijft, is Pixnit. De werken van Pixnit richten zich op schoonheid en de ontwerpaspecten van graffiti. Haar werken zijn vaak bloemontwerpen boven winkels en winkels in haar stedelijke plaats Cambridge, Massachusetts. Sommige winkeleigenaren onderschrijven haar werk.
Radicaal en politiek
Graffiti wordt vaak gezien als onderdeel van een subcultuur die rebelleert tegen autoriteit. Het is onder andere een van de instrumenten om politiek meningen en protesten. Een voorbeeld is de punkband Crass, die een stencilcampagne voerde met anti-oorlogs-, anti-consumentistische, feministische en anarchistische boodschappen door het hele London Underground-systeem.
Stedelijke buurten zijn vaak gemarkeerd met territoriale graffiti zoals tags en logo's, om bepaalde bendes van andere te onderscheiden. Deze beelden dienen als een strenge herinnering aan buitenstaanders over welke grasmat van wie is. De graffiti bestaat meestal uit initialen en cryptische symbolen die zijn gemaakt met unieke kalligrafie.
Als reclame
Graffiti heeft gediend als reclamemiddel, zowel legaal als legaal. De op brons gebaseerde TATS CRU voert legale reclamecampagnes voor bedrijven als McDonald's, Coca-Cola, MTV en Toyota. Smirnoff huurde graffitikunstenaars in om omgekeerde graffiti te gebruiken om meer te vergroten bekendheid met hun product. Reverse graffiti is waar hogedrukslangen worden gebruikt om vuile oppervlakken te reinigen, waardoor een schoon beeld ontstaat te midden van het omringende vuil.
Conclusie
Hoewel graffiti kan worden geaccepteerd als een legitieme vorm van kunst en zelfexpressie, wordt er nog steeds gedebatteerd over de vraag of het kunst of vandalisme is. Volgens velen is graffiti gemaakt met toestemming kunst, maar als het op andermans eigendom staat, is het een misdrijf. Zo gesteld eindigt de vrijheid van meningsuiting van de kunstenaar waar het privébezit begint. Graffiti staat voor velen voor vrijheid en maakt steden kleurrijker en levendiger.
