Werelderfgoed sDeze gebieden worden beschouwd als de meest cultureel en natuurlijk belangrijke gebieden op onze planeet. Deze locaties zijn door de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO) aangewezen voor hun “uitstekende universele waarde”. Werelderfgoed sit's variëren van prachtige, historische steden tot enkele van de grootste natuurlijke wonderen van de aarde. De aangewezen locaties zijn overvloedig aanwezig in elk continent. Met meer dan 1000 plaatsen met de aanduiding Werelderfgoed, is het voor sommigen moeilijk om te weten welke prioriteiten ze moeten stellen. Deze blog zal een reeks werelderfgoederen verkennen svan de meest populaire tot de minder bekende, over de uitgestrekte gebieden van Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. Zo weet elke wereldreiziger precies welke sites hij moet zien voor het beste van de natuur en cultuur in Amerika.
Aanwijzing Werelderfgoed
Zoals eerder opgemerkt, zijn werelderfgoedlocaties gebieden die door UNESCO als van "uitzonderlijke universele waarde" worden beschouwd. Dergelijke sites worden beschouwd als van aanzienlijk mondiaal belang en behoren, in overeenstemming daarmee, tot de wereldbevolking, ongeacht het land. Er zijn drie soorten werelderfgoedlocaties: natuurlijk, cultureel en gemengd. Natuurgebieden zijn gebieden die van belang zijn voor de natuurlijke staat van de aarde, zoals ecologische processen, leefgebieden van wilde dieren, plaatsen die de uitzonderlijke schoonheid van de natuur vertonen, enz. Culturele plaatsen zijn plaatsen die belangrijk zijn voor de menselijke ontwikkeling en traditie, met inbegrip van archeologische plaatsen, steden van historische impact en transcendente kunstwerken. Gemengde erfgoedsites bevatten aspecten die zowel cultuur als natuur betreffen.

Om als werelderfgoed te worden aangemerkt, moet de site voldoen aan ten minste één van de UNESCO's tien selectiecriteria. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, het volgende:
- Vertegenwoordig een meesterwerk van menselijk genie;
- Belang tonen bij de ontwikkeling van architectuur, kunst, ruimtelijke ordening of landschapsontwerp;
- Natuurlijke fenomenen of uitzonderlijke natuurlijke schoonheid bevatten;
- Geef een voorbeeld aan de menselijke cultuur of tradities van historische betekenis;
- Een voorbeeld zijn van de geschiedenis, stadia of geografische ontwikkeling van de aarde;
- Vertegenwoordigen van aan de gang zijnde ecologische of biologische processen, waaronder: wilde dieren, mariene ecosystemen en planten;
- Opname van essentiële natuurlijke habitats voor bedreigde soorten voor instandhouding.
Bescherming van werelderfgoedlocaties
Bescherming is een integraal onderdeel van UNESCO's Werelderfgoedmissie. Om hun aanduiding te behouden, moeten alle Werelderfgoedsites zich inzetten voor de bescherming en het beheer van hun entiteiten. Dit is van het allergrootste belang, aangezien UNESCO vooral waarde hecht aan het behoud van deze sites, zodat het belang ervan kan worden gedeeld met toekomstige generaties.

Er zijn verschillende manieren waarop UNESCO belooft hun aangewezen Werelderfgoedsites te ondersteunen. Ten eerste moedigen ze alle partijen aan om de bovengenoemde beheer- en rapportageprotocollen vast te stellen om de gedegen plannen voor bewaring mogelijk te maken. In overeenstemming hiermee bieden ze professionele en technische training aan alle locaties. Bovendien brengen ze het publiek bewust van het behoud van genoemde sites en proberen ze de lokale gemeenschap te betrekken bij de beschermingsinspanningen. Ook wordt er noodhulp verleend aan alle locaties die als 'in gevaar' worden beschouwd. Deze inspanningen hebben allemaal te maken met hun missie van bescherming en behoud.
Noord Amerika
Werelderfgoedlocaties in Noord-Amerika hebben een groter voorkomen van natuurgebieden dan veel andere continenten. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat sommige van de grotere landen 'jonger' zijn en daarom minder historisch of cultureel belangrijke sites. Als alternatief kan dit ook te wijten zijn aan het gevarieerde, prachtige landschap met een overvloed aan natuurlijke schoonheid. Hoe dan ook, er zijn veel opties voor natuurwerelderfgoedlocaties en enkele unieke culturele bezienswaardigheden om te bezoeken over dit uitgestrekte land.
Gros Morne National Park - Canada (Natuurlijk)
Gros Morne National Park is een verbluffende wereld Heritage site aan de Atlantische kust in Newfoundland, Canada. Dit park is een lust voor het oog, met prachtige meren, torenhoge watervallen, duizelingwekkende kliffen en fjorden die eruitzien als een Noorse ansichtkaart. Dit unieke park heeft veel aspecten die de grimmige schoonheid van het natuurlijke Canadese landschap laten zien. Met zo'n demonstratie van uitzonderlijke natuurlijke schoonheid voldoet Gros Morne aan de eerste criteria voor Werelderfgoed aanduiding natuurlijke site.

Werelderfgoedcriteria
Dit park voldoet aan een tweede criterium voor de aanwijzing van het Werelderfgoed, dat voortkomt uit zijn kenmerkende landformatie. Gros Morne is een duidelijk voorbeeld van het fundamentele aardvormingsproces van platentektoniek. UNESCO verklaart dit voorbeeld van geologische evolutie dat duidelijk is in het landschap van Gros Morne:
"Het pand geeft het volledige beeld van de geologische gebeurtenissen die plaatsvonden toen de oude continentale rand van Noord-Amerika werd gewijzigd door plaatbeweging door plaatsing van een groot, verplaatst deel van oceanische korst en oceaanbodemsedimenten."
Gros Morne Nationaal Park, UNESCO
Deze monumentale plaattektonische verschuiving wordt benadrukt in de schilderachtige fjorden en gletsjers. Dus, met twee uitzonderlijke criteria die zijn vervuld, is dit natuurwonder iets dat elke natuurliefhebber moet ervaren bij het verkennen van Noord-Amerika.
Pre-Spaanse stad Chichen-Itza, Mexico (cultureel)
Mexico is echt de culturele hoofdstad van Noord-Amerika. In tegenstelling tot zijn tegenhangers in Canada en de VS, valt het merendeel van Mexico's werelderfgoedlocaties onder de culturele classificatie. Deze indrukwekkende lijst van culturele wereld Erfgoedsites kunnen het beste worden geïllustreerd met de pre-Spaanse stad van Chichén-Itza.
Deze oude stad Chichen-Itza werd gesticht tijdens de Klassieke Periode en werd oorspronkelijk gesticht tussen 415-455 n.Chr. De tweede nederzetting van de stad (in de 10e eeuw) wordt geprezen om zijn historische betekenis vanwege zijn connectie met de Maya-Tolteken-beschaving. Tijdens deze nederzetting migreerden de Tolteken-krijgers naar het zuiden naar de stad en vestigden ze een diepgaande invloed op de beschaving. Bijgevolg vond er een fusie plaats tussen de Maya- en Toltekentradities en -culturen, wat de verschijnselen van acculturatie aantoonde. Gedurende deze tijd werden belangrijke monumenten en architectuurwerken opgericht, waardoor de betekenis van deze historische eenheid van culturen verder werd versterkt.

Werelderfgoedcriteria
Deze culturele site voldoet aan drie criteria voor de aanwijzing van werelderfgoed. De indrukwekkende monumenten en architectonische hoogstandjes worden beschouwd als Meso-Amerikaanse meesterwerken. Dit omvat het Great Ball Court, de Temple of Kukulkan en de Temple of the Warriors. Bovendien werden deze monumenten geacht een belangrijke culturele invloed te hebben in de 10e tot 15e eeuw. Ten slotte, zoals eerder vermeld, was Chichen-Itza de plaats van de eenwording van de Maya- en Toltekenculturen. Het heeft dus een grote archeologische betekenis voor de menselijke ontwikkeling. De historische en culturele omvang van dit gebied kan door elke bezoeker van dit iconische werelderfgoed worden verkend.
Centraal Amerika
Ondanks een veel kleiner geografisch gebied, heeft Midden-Amerika nog steeds een overvloed aan belangrijke Werelderfgoedsites. In deze regio zijn de meeste sites geclassificeerd als culturele sites, met veel sites die belangrijke regionale geschiedenis behouden. Er zijn echter nog steeds enkele ongelooflijke natuurlijke locaties die de weelderige schoonheid van het gebied omvatten.
Darien National Park - Panama (Natuurlijk)
Darien National Park verdient zijn Werelderfgoed-natuurgebied classificatie door zijn adembenemende landschap, biogeografische betekenis en zijn overvloed aan dieren in het wild. Deze unieke site fungeert als een natuurlijke brug tussen Midden-Amerika en Zuid-Amerika. Er wordt opgemerkt dat het het eerste contactpunt is tussen de twee voorheen gescheiden landen. Verder heeft het park een duizelingwekkende 560,000 hectare van land, waardoor het een van de grootste, beschermde gebieden in Midden-Amerika is. Deze accommodatie is gastheer voor verschillende etnische groepen, waaronder inheemse volkeren zoals de Embera-, Wounaan- en Kuna-groepen. Deze diverse volkeren hebben een cruciaal cultureel aspect voor het behoud van dit belangrijke natuurlijke bezit.

Werelderfgoedcriteria
Het voldoet eerst aan de criteria van het Werelderfgoed door zijn spectaculaire weergave van natuurlijke schoonheid. Met zo'n grote omvang herbergt het een breed scala aan schilderachtige landschappen. Dergelijke landschappen omvatten een uitgestrekt kustgebied, een vulkanisch gebied en een reeks prachtige meren en rivieren door het hele pand.
Bovendien herbergt deze monumentale site een indrukwekkende verscheidenheid aan zoogdieren en planten, wat bijdraagt aan de accreditatie van de Werelderfgoedlocatie. Dit gebied herbergt een spiegelende 169 zoogdiersoorten. Onder hen zijn de bijna bedreigde Jaguar en de Bruinkopspindaap. Verder trekken de weelderige flora en fauna veel soorten aan en zorgen ervoor dat het kan gedijen als een ecosysteem.
Ten slotte voldoet het door zijn biogeografische betekenis aan zijn derde criteria voor de aanwijzing als Werelderfgoed. De samensmelting van het zuiden en Centraal Amerika landmassa's op deze plek heeft geleid tot de samensmelting van twee verschillende landschappen en lokale ecosystemen. Het markeert dus een belangrijk startpunt in evolutionaire ecologische vooruitgang.
León Cathedral- Nicaragua (Cultureel)
De kathedraal van León, gelegen in León, Nicaragua, is een wonder van architectuur, cultuur en geschiedenis. Deze kathedraal, ook wel bekend als de echte en beroemde basiliekkathedraal van de Hemelvaart van de Heilige Maagd Maria, werd gebouwd tussen 1747 en de 19e eeuw. Het werd gebouwd om de eerste bisdom van de katholieke kerk in Nicaragua. De architect, Diego José de Porres Esquivel, vat perfect de architecturale overgang van barok naar neoklassiek samen. Dit was een opmerkelijke en invloedrijke fusie van stijlen. Deze site herbergt ook veel uitzonderlijke kunstwerken, waaronder indrukwekkende schoorsteenmantels en historische schilderijen.

Werelderfgoedcriteria
De kathedraal van León past twee criteria: accreditatie van de Werelderfgoedsite. Ten eerste symboliseert de kathedraal een kritische uitwisseling in menselijke waarden. Dit architectuurwerk was een voorbeeld van klassieke Spaanse kunstinvloeden uit die tijd. Deze invloeden gingen samen met een prominente integratie van nieuwe sociale en religieuze kenmerken die in die tijd in Latijns-Amerika opkwamen. Deze unieke stijl, gevormd door culturele en sociale factoren, heeft een belangrijke culturele en historische betekenis. Bovendien illustreert deze kathedraal een prominente fase in de menselijke geschiedenis. Het is representatief voor de Centraal-Amerikaanse religieuze architectuur in die tijd, evenals de sociale en stilistische thema's van die tijd.
Zuid-Amerika
Zuid-Amerika heeft een overvloed aan zowel culturele als natuurlijke werelderfgoedsites. Over het uitgestrekte land en de vele landen zijn er tal van mogelijkheden om een mix van historische steden, culturele monumenten en schilderachtige landschappen te zien.
Iguazu/Iguaçu Nationaal Park, Argentinië/Brazilië (Natuurlijk)
Deze adembenemende site is zo uitgestrekt dat het twee landen omspant en bestaat uit twee zusterparken. Iguaçu en Iguaçu nationale parken zijn gecentreerd op de Argentijnse en Braziliaanse grens. Een prachtige waterval is de belangrijkste attractie op deze locaties. Zijn verbazingwekkende grootte, 2,700 meter in diameter en 82 meter hoog, maakt het een bijna onbegrijpelijke natuurlijke schoonheid. De wijdverspreide mist van deze monumentale waterval beslaat een enorm gebied, wat leidt tot een ideaal klimaat voor de groei van tropische vegetatie. Het resulterende tropische regenwoud is een ander prachtig aspect van deze nationale parken.

Werelderfgoedcriteria
Deze aangrenzende sites zijn geclassificeerd voor Werelderfgoed-accreditatie door te voldoen aan twee criteria:. Het meest opvallende is dat deze sites zijn aangewezen als overschrijding van de drempel voor buitengewone natuurlijke fenomenen en enorme natuurlijke schoonheid. Dit uitgebreide netwerk van stroomversnellingen en watervallen staat bekend als een van de grootste, meest opmerkelijke watervallen ter wereld en is een verbazingwekkende weergave van de ware uitmuntendheid van de natuur.
Daarnaast voldoet het regenwoud aan de kwalificatie voor biologische betekenis. De verbindende eigenschappen van de Iguazu- en Iguaçu-parken vormen de grootste beschermende zone van het Atlantische Woud, een overblijfsel van het Paranaense subtropische woud. Deze zone heeft een grote biodiversiteit, met meer dan 2000 plantensoorten, 80 zoogdiersoorten en 400 vogelsoorten. Dit diverse en essentiële ecosysteem kan functioneren dankzij het klimaat dat wordt gecreëerd door de tuimelende watervallen en de daaruit voortvloeiende vochtigheid.
Rapa Nui National Park, Chili (Cultureel)
Rapa Nui National Park is een beschermd cultureel gebied op het beroemde Paaseiland, het meest afgelegen bewoonde eiland ter wereld. Dit park is een voorbeeld van de cultuur van Rapa Nui, de inheemse naam voor Paaseiland. Deze werelderfgoedlocatie staat vooral bekend om de monumentale beelden genaamd moai, die de voorouders van het Rapa Nui-volk vertegenwoordigen. Er zijn meer dan 900 van dergelijke beelden op het eiland die gemiddeld in grootte op dertien voet. De moai getuigen van de traditie, creativiteit en cultuur van het Rapa Nui-volk.


Werelderfgoedcriteria
Rapa Nui National Park ontmoet drie criteria voor de aanwijzing van een werelderfgoed. Ten eerste is het een voorbeeld van een meesterwerk van menselijke schepping. De moai zijn een uniek, monumentaal staaltje architectonisch genie dat niet alleen esthetisch interessant is, maar ook cultureel belangrijk. Deze beelden zijn met de hand gemaakt met intensieve handsnijtechnieken.
Bovendien getuigt dit park uitzonderlijk van de Rapa Nui-cultuur en -beschaving. Van de 10e tot de 16e eeuw richtten de Rapa Nui-mensen deze kolossale beelden op zonder de invloed van het woord van buitenaf. Als bevroren in tijd en traditie trekken deze beelden nog steeds de aandacht van de wereld.
Ten slotte is deze site een voorbeeld van menselijke interactie met een omgeving na omgevingsinstabiliteit. Tijdens de 16e eeuw werd Rapa Nui geconfronteerd met een ecologische crisis als gevolg van de uitputting van natuurlijke hulpbronnen. De Rapa Nui-bevolking zette door en nu blijven hun cultuur en traditie op het eiland met bewijs van hun kenmerkende culturele landschap.
Werelderfgoed in Amerika
Amerika is een voorbeeld van de inherente schoonheid van zowel de menselijke traditie als de natuurlijke staat van deze wereld. Deze uitgestrekte gebieden bieden een verscheidenheid aan schilderachtige landschappen, kritieke ecosystemen en biologische diversiteit. Verder zijn ze een voorbeeld van de creatieve meesterwerken van de menselijke schepping en geven ze een visueel getuigenis van de menselijke cultuur en traditie. De werelderfgoedlocaties van Amerika vertegenwoordigen echt het beste van de natuur en cultuur dat deze monumentale landen te bieden hebben.